Thursday, April 29, 2010
Wednesday, April 21, 2010
Prague illusions
Πραγα μητερα των πολεων
Τσεχικη ουτοπια
Εγω καθησμενη στο παραπετο φτιαχνω χαρτινα αεροπλανακια.
My friend K asked my advice about off the beaten path Prague. I found it very flattering, yet unrealistic to be asked for travel advice to a city I have only been once for about a week.
Still I took the challenge and looking at my pictures from my 2006 trip I chose these photos to display.
Sunday, April 18, 2010
the sea of Marmara
New York/Istanbul
A new and an old metropolis, dynamic places, with very different pace, feel, sound and smell. I love them both, they make me feel at home, make me dream but I would not like to be living in either one.
Νεα Υορκη/ Κωνσταντινουπολη.
Μητροπολεις του μυθου και του ονειρου, ερωμενες της ψυχης, ιδανικες και απροσιτες σαν ολους τους μεγαλους ερωτες.
Ανθισμενα σκυλοδεντρα, καθαρος ουρανος, ανοιξιατικο αερακι, εδω στο Μιντγουεστ, με την ψευδαισθηση μιας ατρωτης ασφαλειας που δημιουργει αποτελματωση. Παρ'ολα αυτα και αισθηση ελευθεριας να πεις και να κανεις οτι σου κατεβει στην κουτρα, να βγεις στους δρομους με τις πιτζαμες αν θελεις, αρκει να μην ειναι πολυ αποκαλυπτικες.
Εκει, παραθαλασσια του Θερμαικου, φυσαει βοριας που τ'αρνακια παγωνει, τα αργοσχολα πιπινια ξημεροβραδιαζονται στα καφενεια της λεοφωρου Νικης, αγναντευουν τον οριζοντα απεναντι τους, βλεπουν τον Ολυμπο να παιζει κρυφτο, καταπινουν τις φραπεδιες τους και φουμαρουν τους καπνους τους αδιαφοροτας για την φασαρια που κανουν τα διερχομενα τροχοφορα, μαθαινουν ετσι να να αδιαφορουν απεναντι σε οτι τους ενοχλει στον βιο τους...
Τιποτα δεν σου δινει αισθηση σιγουριας, ετσι που ολα κινουντα, αφου κοτζαμ βουνο κανει παιχνιδι, αλλα ειναι η επιφανεια της θαλασσας που σου κλεινει το ματι ναζιαρικα και σε τραβαει, σε κανει να ονειρευεσαι να πας μακρια, στην αλλη ακρη της, για να σε πιασει η νοσταλγια να ξαναβρεθεις στη παραλια της Σαλονικης και να θες παλι να φυγεις μακρια.
Friday, April 16, 2010
here and there
Sitting pretty in my little house surrounded by textiles from the far East, chairs from other people's houses re upholstered in a chartreuse green, a velvet turquoise sofa, vermilion chinese trunk full of treasures, an old chandelier is hanging over the square table, light is filtered through the blinds inside the room and outside the big oak tree and the small dogwood branches cast their shadows in a tenderly protective way. I feel safe.
My mind runs thousands of miles away, near the golf of Thermaikos, by the sea of Marmara, at the beaches of Tristinika...
This blog will be the bridge between the two realities: here and there.
Subscribe to:
Posts (Atom)